شبکه ملی اطلاعات چيست؟

شبکه‌‌ ملي متشکل از زیرساخت‌های ارتباطی، مراکز داده‌ي توسعه یافته داخلی دولتی و غيردولتي و همچنين زيرساخت‌هاي نرم‌افزاری است که در سراسر کشور گسترده شده است.
اين شبكه ظرفیت لازم برای "نگهداری و تبادل امن اطلاعات داخلی درکشور به منظور توسعه‌ي خدمات الکترونیکي" و "دسترسي به اینترنت" از طريق بستر ارتباطي باند پهن‌ سراسری براي کاربران خانگی، کسب‌وکارها و دستگاه‌های اجرایی را  فراهم می‌كند.
این شبکه تجمیع کننده‌ شبکه‌های اختصاصی، محلی و ملي در کشور است كه از دو بخش اختصاصی و عمومی تشکیل می‌شود. بخش اختصاصی برای ارتباط و تبادل اطلاعات و خدمات دستگاه‌های اجرايی با یکدیگر و بخش عمومی برای ارايه خدمات به كاربران عمومي است و اين دو بخش در نقاطي نظير مراكز داده با يكديگر اتصال دارند.

 تاريخچه شبکه ملی اطلاعات در كشور

در اواخر سال 1384 بحث شبکه ملی اينترنت در كشور مطرح و مهمترین دلیل پیاده سازی این شبکه درآن سال کاهش وابستگی به شبکه جهانی اینترنت اعلام شد.
در اسفند سال 1384، بر اساس تصميم هیات دولت مقرر شد شبکه ملي طي 3 سال به بهره برداری برسد و طراحی های کلی شبکه نیز انجام شود.
در سال 1385 قرار شد پروژه اینترنت ملي  درمرکز تحقیقات مخابرات ایران انجام شود.
در سال 1386 نیز همین موضوع تکرار شد و این بار برنامه های عملیاتی راه اندازی و بهره برداری اینترنت ملی در سالهای 86 تا 88 در هیات وزیران تصویب شد. با توجه به الزامات سند چشم انداز بیست ساله در سال 1389 موضوع شبکه ملی اینترنت با نام جدید شبکه ملی اطلاعات به صورت جدی تر مطرح شد به طوری که کلیات موضوع در ماده ۴۶ برنامه پنجم توسعه مطرح شد.